Ziemia w szklarni szybko się wyjaławia. W celu zwiększenia jej żyzności, walki z chorobami i owadami niezbędna jest pełna bądź częściowa jej wymiana 1 raz na 2-3 lata. Należy jednak przy tym pamiętać, w jaki sposób przygotować grunt do szklarni by ten był użyteczny i bezpieczny.
Skład gleby szklarniowej
- Wiecie, że gotową ziemię można po prostu kupić? Może być i uniwersalna, i specjalistyczna. Tylko jej zakup to droga sprawa – znacznie łatwiej jest przygotować ją samemu.
- Ziemia do szklarni posiada pewne cechy, dlatego też powinna być pulchna, odżywcza, z wystarczającą zawartością humusu, dobrze odsączona.
- Ziemia ogrodowa pomoże zbalansować skład substancji odżywczych i wyregulować kwasowość gleby. Doskonały szklarniowy substrat – torf. Ociepla on korzenie roślin i utrzymuje wilgoć w ziemi. Zazwyczaj wchodzi w skład ziemi jako element dodatkowy, w dawce od 50% do 90%.
- Humus uzyskiwany jest z przegnitego nawozu, ptasich odchodów. Cechuje się dobrą wymianą powietrza, wysoką zawartością elementów organicznych. Jest niezbędny także jako dodatkowe ocieplenie szklarniowego gruntu.
- Piasek rzeczny spulchnia ziemię, obniża poziom zakwaszenia gleby. Zawiera niezbędny dla roślin krzem. Trociny są ważne, aby zachować odpowiedni tryb temperaturowy i wystarczającą wilgotność. Nie należy dosypywać świeżych trocin – to niebezpieczne dla systemu korzeniowego roślin.
Ziemię liściową przygotowuje się w lasach, na łąkach. Dobrze ogrzewa. Stanowić powinna nie więcej, niż 30% całej objętości. Kompost sporządza się z opadłych liści, naci, ziół, odchodów organicznych, plonów. Większa część hodowanych w szklarni kultur wymaga gruntu o średniej gęstości. Mieszanina uniwersalna: darń, humus, torf, piasek w stosunku 2:2:1:1
Ważne jest także, aby kontrolować poziom kwasowości. Większość rodzajów roślin potrzebuje gleby o neutralnym poziomie. W celu obniżenia kwasowości ziemi można zastosować wapno, mąkę dolomitową, popiół drzewny. W celu zwiększenia – nawóz, kompost i torf.
Bazowe etapy przygotowania gruntu szklarniowego
Standardowe przygotowanie ziemi do szklarni odbywa się jesienią w następującej kolejności:
- usunięcie z ziemi korzeni roślin, chwastów;
- zdjęcie górnej wyjałowionej warstwy gruntu na głębokość 20 cm;
- przekopanie pozostałej części gleby w celu usunięcia szkodników;
- zdezynfekowanie szklarni i ziemi;
- wyłożenie grządek warstwami wszystkich przygotowanych komponentów;
- użyźnienie, w razie konieczności;
- przekopanie, pozostawienie na zimę.
Wrzucać zimą do szklarni należy warstwę śniegu nie mniejszą, niż pół metra, by tym samym uchronić ziemię przed przemarznięciem. Wiosną grunt należy jeszcze raz przekopać i ostatecznie uformować grządki.
Jesienną odkażającą obróbkę gruntu można przeprowadzić na jeden z kilku sposobów:
- obróbka termiczna (polewanie wrzątkiem, wysuszanie na słońcu, obróbka parowa, zamrażanie);
- obróbka chemiczna (siarczan miedzi, nadmanganian potasu, formalina, wapno bielące, zadymianie, fungicydy);
- sposób biologiczny (płodozmian, obróbka przy użyciu biofungicydów);
- środki ludowe (wyciąg z czosnku, łupin z cebuli, tytoniu).
Jesienne i wiosenne przygotowanie gleby może zawierać zastosowanie produktów biologicznych. Przetwarzając nawóz, mikroorganizmy wzbogacają glebę o pożyteczne mikroelementy, niszczą bakterie chorobotwórcze i grzyby. Podczas jesiennego stosowania produktów biologicznych glebę należy zasypać warstwą śniegu, by ta nie przemarzła i mogły sie w niej schronić pożyteczne żywe mikroorganizmy.
Dla wzbogacenia gruntu składnikami odżywczymi stosowanie nawozów organicznych można zastąpić siejąc nawozy zielone: gorczycę, koniczynę, rzepak, żyto, owies, facelię. Są one bogate w składniki organiczne i azot. Podrośnięte rośliny późną jesienią można skosić i rozłożyć na grządkach pozostawiając do wiosny, bądź pozostawić nieskoszone, a wiosną przekopać.
Tym sposobem, by uzyskać dobry plon, glebę w szklarni należy co jakiś czas wymieniać bądź prawidłowo przygotowywać ją jesienią i wiosną. Od stanu gruntu zależeć będzie sukces w hodowli kultur.
