Wraz z pojawieniem się poliwęglanu ogrodnicy byli w stanie spełnić swoje najbardziej ambitne marzenia. Tak więc, w szklarniach stacjonarnych z poliwęglanu w pełni dojrzewają winogrona zawierające odpowiednią ilość cukru, podobnie jest z arbuzami, a pod koniec maja zbiera się dojrzałe pomidory. Poliwęglan komorowy jest wykorzystywany w rolnictwie od niedawna, ale zdobył popularność większą niż materiały tradycyjne, takie jak szkło i folia polietylenowa. Istotnym aspektem jest to, że nie każdy poliwęglan, który jest dostępny na rynku, jest równie dobry i równie odpowiedni dla szklarni. Są takie, które dosłownie rozpadają się już po pierwszym sezonie. Oto na co należy zwrócić uwagę przy wyborze jakościowego poliwęglanu komorowego do swojej szklarni.
Czy zauważyliście, jak szybko foliowe i szklane szklarnie zostały zastąpione poliwęglanowymi? W przeciwieństwie do folii, poliwęglan wysokiej jakości może posłużyć do 20 lat, a w porównaniu ze szkłem, stopień niezawodności jest imponujący. Szklarnie wykonane z dobrego poliwęglanu komorowego mogą wytrzymać silne podmuchy wiatru i grad wielkości jaj gołębich. Według ekspertów, poliwęglan komorowy jest 20 razy mocniejszy od szkła.
A propos, szklarnie szklane w epoce ogrodnictwa przedpoliwęglanowego też nie były tak powszechne i nie tylko ze względu na kruchość szkła. Zbudowanie takiej szklarni było rzeczywiście zadaniem niełatwym. Niezbędna była zręczność rąk, a nawet umiejętności inżynieryjne. Ponadto uprawa roślin w szklarni wymagała pewnych umiejętności. Na przykład, aby chronić liście przed poparzeniem słonecznym niezbędne było zrobienie zacienienia.
W szklarniach komorowych z poliwęglanu rośliny otrzymują wystarczającą ilość światła, a jednocześnie są chronione przed oparzeniami. Faktem jest, że materiał ten ma wysoką przepuszczalność światła, a jednocześnie jest w stanie rozpraszać światło słoneczne. Zarówno zawodowi rolnicy, jak i ogrodnicy-amatorzy, którzy docenili wysokie walory nowego materiału, stwierdzają, że poliwęglan bywa różny. Aby nie rozczarować się poliwęglanem, należy zwrócić szczególną uwagę na jego wybór.
Nie wszystkie sprzedawane poliwęglany komorowe mają tę ochronę, najtańsze marki jej nie posiadają. Ale nie warto na tym oszczędzać. Faktem jest, że poliwęglan komorowy bez warstwy ochronnej UV szybko ulega zniszczeniu pod wpływem słońca. Być może jest to jedyna wada materiału. Staje się nieprzezroczysty, żółknie, podobnie jak stary papier, jest zauważalnie zdeformowany i w rezultacie może ulec zniszczeniu w ciągu jednego lub dwóch sezonów. Szklarnia wykonana z wysokiej jakości poliwęglanu z warstwą ochronną UV pod słońcem nie ulega charakterystycznym zmianom i może posłużyć właścicielowi przez dwie dekady. Wysokiej jakości poliwęglan komorowy jest chroniony przed promieniowaniem ultrafioletowym przez jednolitą skoncentrowaną (to istotne!) warstwę o grubości nie mniejszej niż 30 mikronów. Ponieważ warstwa UV jest niewidoczna gołym okiem, muszą być dokumenty gwarantujące okres trwałości płyty.
Istotnym jest rozumienie, że jest to specjalna warstwa ochronna przed promieniowaniem UV, która chroni poliwęglan przed szkodliwymi promieniami ultrafioletowymi. Niektórzy sprzedawcy poliwęglanu komorowego twierdzą, że ochrona przed promieniowaniem UV jest dodawana do masy poliwęglanowej. Ale ta ochrona nie działa, ponieważ stężenie ochrony UV na powierzchni będzie wyraźnie niewystarczające. To jest jakbyśmy spożywali kremy przeciwsłoneczne łyżkami, aby chronić skórę przed niepożądanymi działaniami słońca. Dlatego warto się upewnić, czy dokonuje się zakupu poliwęglanu z warstwą ochronną UV (nakłada się ją od strony kolorowej folii ochronnej).
Wcześniej zwykli klienci sprawdzali obecność ochrony UV na płycie poliwęglanowej za pomocą urządzenia do weryfikacji autentyczności banknotów. Ale wtedy producenci, którzy nie nakładali warstwy ochronnej UV, zaczęli dodawać rozjaśniacz optyczny na powierzchni płyty. W rezultacie urządzenie pokazuje, że warstwa istnieje, a w rzeczywistości tak nie było.
Dokonanie sprawdzenia odnośnie nałożonej warstwy ochronnej UV na płytę jest możliwe tylko w warunkach laboratoryjnych, a z racji wysokich kosztów takich badań, kupujący naturalnie nie będzie tego robił. Dla konsumenta jedynym sposobem upewnienia się jest udokumentowana odpowiedzialność finansowa producenta podczas deklarowanego okresu użytkowania (ponieważ warstwa ochronna UV jest odpowiedzialna za trwałość poliwęglanu).
Dlatego warto zapoznać się z informacją na stronie producenta - mogą tam znaleźć się certyfikaty jakości i wyniki badań, potwierdzające okres żywotności materiału. Informacje na temat obecności warstwy ochronnej UV powinny znaleźć się na opakowaniu.
Grubość płyty poliwęglanu komorowego wpływa na zachowanie i utrzymanie ciepła. Im wyższa grubość (i odpowiednio, więcej powietrza w komorach), tym lepiej poliwęglan zachowuje ciepło. W przypadku szklarni sezonowej optymalna grubość wynosi 4 mm. W przypadku szklarni całorocznej lepiej wybrać grubość 8 lub 10 mm, w tym przypadku poliwęglan może obniżyć koszty ogrzewania. Jednocześnie warto pamiętać, że im grubsza jest płyta poliwęglanowa, tym gorzej się zgina.
Masa płyty (gęstość) wpływa na charakterystykę wytrzymałościową. Im większa waga, tym mocniejszy materiał. Na przykład, może być gęstość płyty o grubości 4 mm, której waga wynosi 720 gramów na metr kwadratowy, a może zaledwie 520 gramów, różnica 200 gramów. Podczas „wyciągania” płyty do niższej gęstości, czyli do grubości 4 mm traci ona wytrzymałość. Teraz normalna gęstość standardowej szklarni działkowej jest uważana za ciężar właściwy co najmniej 600 gramów na metr kwadratowy dla płyty o grubości 4 mm. Oczywistym jest, że im wyższy wskaźnik gęstości tym lepiej. Gwoli przypomnienia, waga płyty liczona jest bez dodawania wagi folii opakowaniowej, sprzedawcy czasem o tym „zapominają”.
Jeśli po lekkim ściśnięciu palcami płyty poliwęglanu komorowego pojawią się wgniecenia, lub, co gorsza, ściśnięcie spowoduje deformację lub pęknięcie usztywnień, oznacza to, że poliwęglan komorowy jest niskiej gęstości. Na płycie z jakościowego materiału śladów po ściśnięciu nie powinno zostać.
Zwykle w punkcie sprzedaży kupujący nie ma możliwości zważenia arkusza i określenia jego gęstości (zostaje tylko wierzyć na słowo sprzedawcy). Po dotknięciu płyty, można już zrozumieć, jak mocne są komory (pionowe przegrody płyty). Im niższa gęstość (waga), tym również niższa wytrzymałość.
