Wczesna uprawa rzodkiewki w szklarni nieogrzewanej

 Dobrze, gdy wasze grządki, tak zwane «ciepłe», są ekologicznie podgrzewane. Takie ogrzewanie można zapewnić umieszczając pod sadzonkami świeży, nieprzegnity jeszcze nawóz. Może to być zwykły koński, kozi lub krowi. Jednakże ostatnie dwa typy należy obowiązkowo zmieszać ze słomą. Jeśli nawóz jest lekko wyschnięty, należy go zmoczyć. W przypadku braku nawozu grządki można wyłożyć zwykłym sianem bądź wiórami z drewna, jesiennymi liśćmi. W zasadzie sprawdzi się tu dowolna suszka, którą należy układać  w warstwy o grubości do trzydziestu centymetrów, następnie polać wrzątkiem delikatnie wzbogaconym nadmanganianem potasu, szczelnie nakryć, pozwolić nasiąknąć i zasypać ziemią. Rzodkiewka dobrze rośnie na czarnoziemie, glebie ilastej bądź piaszczystej. Po 5-7 dniach można będzie sadzić nasionka. 

Nasiona wcześnie dojrzewających gatunków sadzi się w ziemi bądź w doniczkach — wszystko zależy od waszych możliwości i zakresu sadzenia. Głębokość bruzdy — 1 cm. Szerokość międzyrzędzia — od 7 cm. Okrągłe gatunki rzodkiewki wymagają warstwy gleby od 15 centymetrów, podłużne — od 20 centymetrów. W przypadku zagęszczonego sadzenia wschody należy przerywać na 3-5 cm, w przeciwnym razie warzywo takie wyrośnie w nać i nie da dobrego korzenia. Ta niewybredna kultura potrzebuje światła, ciepła ,wilgoci,  nie wymagając przy tym szczególnej troski. Należy wyrywać chwasty, spulchniać ziemię i podlewać 1-2 razy dziennie ciepłą wodą (22-23° С). Pierwsze wschody warto użyźnić azotem (1 łyżeczka na 10 l wody), aczkolwiek bez przesady, ponieważ rzodkiewka niczym gąbka gromadzi azotany. Dla wzrostu warto dodać potas (2 łyżeczki na 10 l wody), superfosfat (3 łyżeczki na 10 l wody). De facto, wielu ogrodników potrafi się obejść w ogóle bez nawozów.