Po co wrzucać śnieg do szklarni

Druga grupa ogrodników rozwiązuje problem inaczej. Po zakończeniu sezonu pozostawiają oni otwarte na oścież skrzydła w nadziei, że opadający śnieg samodzielnie «przeniknie» na zakryty teren, uwalniając ich od nieplanowanych wyjazdów na działkę. Jednakże tego typu działanie jest także nieefektywne, ponieważ:

• Otwarte drzwi powodują przeciąg. To z kolei przyspiesza proces przemarzania gruntu.
• Nierównomierne pokrycie. Śnieg osiada w otworach drzwiowych, pozostawiając środek w nienaruszonym stanie.
• Uszkodzenie cieplarni. Konstrukcja nie wytrzymuje silnego wiatru. Oblodzone przegrody mogą ulec połamaniu w wyniku oddziałujących na nie mas powietrza.
• Schronienie dla zwierząt. Mieszkańcy fauny mogą wykorzystać obiekt w charakterze schronienia przed niepogodą.
• Aby zabezpieczyć się przed nieprzyjemnymi skutkami należy zamykać cieplarnię zimą i przyjeżdżać na działkę by nasypać do niej śniegu.

Ile i kiedy:

• W pierwszej kolejności należy umiejętnie orientować się w pogodzie.
• Małe opady. Jeśli zima nie obfituje w śnieg, trzeba wrzucać śnieg małymi porcjami w miarę jego opadów. Można uciec się do sprytu i poczekać na opady, jednakże nieoczekiwana odwilż zwiększa ryzyko pokrzyżowania planów.
• Opady obfite. Gdy tylko poziom śniegu osiąga wysokość metra i cieplarnia w wyniku jego nacisku zaczyna się nachylać, należy działać.
• Optymalny czas na przeprowadzenie prac – styczeń. Przypadkowo przetrwałe szkodniki do tego czasu wyginą, а górna warstwa odżywcza zostanie zachowana.

Dla informacji! Jeśli nie wrzucimy zimą śniegu do cieplarni, nastąpi spadek urodzajności górnej warstwy gleby. Aby zupełnie nie utracić plonów należy wymienić przemarzniętą warstwę na ziemię bogatą w kompleks witamin i minerałów. Wysokość pokrywy śnieżnej w szklarni wynosi od 50-80 cm. To wystarczy, by ochronić pożyteczne mikroorganizmy przed mrozem i zapewnić glebie niezbędny poziom wilgoci.