W przeciwieństwie do zwykłych cieplarni, szklarnie nazywane są konstrukcjami stacjonarnymi o wysokości do 2,5 metra z wejściem, systemem wentylacyjnym z rygli i otworami wentylacyjnymi, często występującymi z fundamentem. Mogą być dodatkowo wyposażone w systemy oświetlenia, ogrzewania i nawadniania, dodatkowe otwory wentylacyjne, ale nie jest to konieczne. Szkielet szklarni zbudowany jest z drewna lub rur, materiałem pokrywającym jest folia, szkło lub poliwęglan. Zarówno najprostsze szklarnie, jak i najbardziej złożone technicznie, funkcjonują na podstawie tych samych podstawowych zasad fizyki, czyli wymiany ciepła i promieniowania cieplnego. Szklarnia zachowuje promieniowanie słoneczne pochodzące z zewnątrz i przekształca w ciepło, które ogrzewa ją od wewnątrz. Ogrzane powietrze szklarni stopniowo ogrzewa glebę. Gleba gromadzi i zatrzymuje ciepło, a w nocy, gdy temperatura powietrza wewnątrz szklarni spada, zaczyna ciepło oddawać. Z tego powodu, nawet w nieogrzewanych szklarniach, przez całą dobę utrzymuje się stabilny poziom temperatury, korzystny dla roślin.
Szklarnie są potrzebne nie tylko do stworzenia mikroklimatu korzystnego dla roślin, ale kolejną ważną funkcją jest ochrona upraw ogrodniczych przed niekorzystnymi skutkami środowiska zewnętrznego. Szklarnie budowane są nawet w regionach o optymalnej temperaturze i wilgotności dla roślin w celu ochrony ich przed szkodliwym działaniem:
- wiatru, który przynosi nasiona chwastów i łamie sadzonki;
- ulewnego deszczu i gradu;
- owadów szkodników. Niektórzy z naszych użytkowników uprawiają cebulę w szklarni tylko ze względu na muszki cebulowe.
Komentarze (0)