CECHY UPRAWY KULTUR WARZYWNYCH W POLIWEGLANOWYCH SZKLARNIACH

Przy uprawie roślin absolutnie głównym zadaniem jest zbiór maksymalnie obfitego plonu. Niewiele miej ważnymi czynnikami są: prawidłowy wybór działki pod sadzonki, sprzyjający klimat, wystarczająca ilość światła słonecznego, wody i  składników mineralnych pokarmowych. Ponadto, roślinom potrzebna jest również dobrej jakości szklarnia. Ostatnimi czasy do tego celu przeważnie stosuje się poliwęglanowe konstrukcje. Cechy uprawy warzyw w szklarniach z poliwęglanu praktycznie nie różnią się od standardowych grządek. Jednakże w danym przypadku pielęgnacja posadzonych roślin jest znacznie łatwiejsza, co jest niezwykle wygodne dla ogrodników, którzy nie mogą stale przebywać na działce.

ZALETY I WADY POLIWĘGLANOWYCH SZKLARNI

Do niewątpliwych minusów poliwęglanowych szklarni można zaliczyć wysoki koszt w porównaniu ze standardowymi foliowymi inspektami. Po pierwsze, należy wydać pieniądze na sam materiał, аpo drugie – na wzmocniony ocynkowany rurowy szkielet, niezbędny do montażu gospodarczej przybudówki. Jednakże cały koszt poliwęglanowej szklarni całkowicie usprawiedliwia jej długotrwała żywotność. Przy wyborze dobrej jakości pokrycia tego typu szklarnia posłuży ponad 15-20 lat.

Wśród głównych zalet poliwęglanowych szklarni można wymienić:

• wczesne dojrzewanie plonu;
• solidność i długowieczność;
• cieplarniany efekt i niewielkie straty ciepła dzięki poliwęglanowi, co pozwala na znaczne oszczędności na ogrzewaniu;
• odporność na działanie agresywnych czynników klimatycznych (grad, ulewne deszcze, śnieg, silne porywy wiatru itd.);
• dostępność konstrukcji o rożnych wymiarach;
• wysoki poziom przepuszczalności światła (85%);
• możliwość całorocznej uprawy kultur rolnych pod warunkiem instalacji systemu ogrzewania.

JAKIE WARZYWA MOŻNA UPRAWIAĆ W POLIWĘGLANOWEJ SZKLARNI?

W szklarniach z poliwęglanu można stworzyć optymalne warunki do uprawy praktycznie dowolnych warzyw i uzyskać dobry plon. Dziś takie gospodarcze budowle stosowane są nie tylko przez prywatnych ogrodników, ale i przez firmy rolne w skali przemysłowej. Najczęściej służą one do uprawy:

• Pomidorów. Sadzenie odbywa się w zamkniętym, nasyconym potasem gruncie. Jako nawóz stosuje się saletrę potasową, jednakże w umiarkowanych ilościach, ponieważ ziemia w szklarni zawiera określony procent nawozów organicznych. W przeciwnym razie krzewy będą mocno się rozrastać, lecz słabo owocować. Szybszemu dojrzewaniu sprzyja odcinanie nowych pędów z zatoczek liścia.
• Ogórków. Doskonale «sąsiadują» z pomidorami, pod warunkiem przestrzegania podstawowych zasad sadzenia. Uprawia się je na szpalerach, co pozwala na uzyskanie dobrego plonu. By zbudować konstrukcję, po której pędy będą piąć się w górę, ponad rzędami należy rozciągnąć drut na wysokości 2m, do którego następnie mocuje się sznurek. Cechą danych kultur jest doskonała urodzajność przy nawożeniu superfosfatem bądź obornikiem ptasim.
• Papryczki. Sadzonka nie wymaga dużo miejsca. Na grządce o wymiarach 1 m² zmieści się 6-7 krzewów. Papryka dobrze owocuje nawet na zacienionej działce.

PRZYGOTOWANIE SZKLARNI

Kluczowe znaczenie przy uprawie kultur warzywnych ma oświetlenie i regularne wietrzenie. Dlatego też warto sprawdzić jakość poliwęglanowych płyt, ich zdolność do przepuszczalności światła i sprawność pracy lufcików dachowych. Jeśli obok szklarni rosną drzewa, należy ściąć wszystkie tworzące cień gałęzie. Szklarnie regałowe wyposażane są w drewniane, plastikowe bądź żelbetowe półki. Powierzchnie te umieszcza się na wysokości do 80 cm w odstępach 70 cm od siebie. 

Wzdłuż gruntowych szklarni tworzy się grządki o szerokości 60-90 cm. Dla wijących się roślin tworzy się szpalery ze sznurka i drutu. By zapewnić wygodną pielęgnację rożnych, znajdujących się w szklarni kultur, montuje się przenośne przegrody. Na 1,5-2 tygodni przed sadzeniem konstrukcje należy zdezynfekować. Należy wymyć ściany szklarni przy użyciu roztworu wodno-mydlanego z dodatkiem jakiegokolwiek, nie powodującego ścierania domowego środka myjącego.

Żebrać obfity plon można z gruntu cechującego się następującymi parametrami:

• wysoki poziom urodzajności;
• doskonała oddychalność;
• wystarczająca pochłanialność wody;
• chemicznie neutralny skład (6,5 – maksymalnie dopuszczalna kwasowość).

Ziemia powinna również zostać zdezynfekowana – niezależnie od jej pochodzenia. Zarówno nabyta w sklepie, jak i pobrana z działki, powinna zostać zdezynfekowana i spryskana ciepłym roztworem nadmanganianu potasu. Dane działania mają na celu zapobieganie chorobom roślin (w szczególności, phytophthory, która «zabija» krzewy pomidorów i ogórków) i namnażaniu się szkodników.

POŻYTECZNE RADY

Warzywa sadzi się w przygotowanych wcześniej zagłębieniach dwoma sposobami: w jednym rzędzie pośrodku grządki bądź w układzie szachownicowym w odstępach 55-65 cm. Profesjonaliści działający w sferze gospodarstwa szklarniowego zalecają troskę o ogrodzenie gruntu, jeśli w szklarni uprawiane są różne kultury.

By posadzone w poliwęglanowej szklarni sadzonki przyniosły obfity plon, należy przestrzegać następujących zaleceń:

• ogórki najlepiej rosną w temperaturze 26-28ºС;
• ogórkowe grządki należy chronić przed przeciągami, jednakże regularne wietrzenie jest obowiązkowe;
• optymalna temperatura dla pomidorów w ciągu dnia – 24-25ºС (w przypadku przekroczenia tego wskaźnika rośliny nie zostaną zapylone);
• Pomidorom nie straszny jest przeciąg, wręcz przeciwnie, jeśli jest umiarkowany, wówczas proces zapylenia przebiega znacznie lepiej, dlatego też nie można zapominać o wentylacji;
• ogórki silnie owocują przy wysokiej wilgotności powietrza (może ona osiągać 100%);
• pomidory dobrze rosną, jeśli wilgotność nie przekracza 70% (w przeciwnym razie nie trzeba będzie martwić się o zbiory).

Ogólny wymóg względem uprawianych w warunkach szklarniowych pomidorów i ogórków  – temperatura powietrza w czasie nocy. Należy kontrolować, by nie spadała poniżej 19ºС.

W przypadku prawidłowej organizacji systemu wentylacyjnego i grzewczego, w poliwęglanowych szklarniach można uprawiać warzywa przez okrągły rok. Pewnie chronią one rośliny przed agresywnym działaniem czynników klimatycznych, szkodliwym promieniowaniem UV, skokami temperatur, zwierzętami i owadami. Dlatego też taki wybór przy rozsądnej uprawie roślin jest zawsze usprawiedliwiony.