Kryta altana z poliwęglanu. Poliwęglan – wielofunkcyjny materiał do budowy płotów, altan, werand, szklarni, zadaszeń, okapów, krycia oranżerii, basenów i domów prywatnych. Poliwęglanowy dach własnymi rękami – względnie niedrogi i prosty w realizacji projekt. Dach taki wygląda oryginalnie i posiada szereg zalet eksploatacyjnych. Poliwęglan dzieli się na monolityczny i komorowy. Ten drugi cechuje się mniejszą wagą, pierwszy jest wytrzymalszy i odporniejszy na obciążenia śniegiem. Poliwęglan komorowy stosowany jest przy budowie altan i tarasów. Może to być całkowicie odkryta letnia altana (weranda itd.) z dekoracyjnymi kratowymi ściankami bądź żywym ogrodzeniem, jak również z wykonanymi z tegoż poliwęglanu ściankami.

Właściwości poliwęglanu dachowego

• Dobra przepuszczalność światła. Przy wyborze kolorowych modeli należy uwzględnić ich zdolność do zacienienia przestrzeni i nadania jej odpowiedniego odcienia: czerwonego, żółtego, niebieskiego itd.
• Wysoka elastyczność. Można z niego wykonać zaokrąglony dach, łukowe sklepienia, kopuły.
• Właściwości termoizolacyjne. Dodatkowe ocieplenie dachu zaburzy przezroczystość materiału, dlatego też w domach mieszkalnych tego typu pokrycie stosowane jest w przypadku nieocieplonych strychów i poddaszy. Im grubszy arkusz, tym wyższe wskaźniki utrzymywania ciepła. Warto uwzględnić, iż grubość wpływa na plastyczność materiału. Grube modyfikacje ciężko jest wygiąć, dlatego też nadają się one do dachów o prostym nachyleniu.

Wśród parametrów technicznych wydziela się

• Wytrzymałość. Pod tym względem przewyższa nie tylko szkło, ale i znane tworzywa budowlane: PCV, akryl.
• Duża nośność. Dach z łatwością znosi znaczne obciążenia śniegiem.
• Niewielki ciężar. W przypadku jednakowej grubości poliwęglan jest trzykrotnie lżejszy, niż PCV i 16 razy lżejszy od szkła.
• Szeroki zakres temperatur − od minus 40 do plus 120.
• Pod względem właściwości termoizolacyjnych materiał nie ustępuje szkłu ani plastikowi.
• W odróżnieniu od szkła poliwęglanu nie sposób stłuc.
• Nieprzemakalność, odporność na działanie środków chemicznych. Niepalność.
• Bezpieczeństwo ekologiczne: nagrzewający się poliwęglan nie wydziela substancji lotnych.

Montaż dachu z poliwęglanu

Zasady budowy dachu z poliwęglanu:

• Wymagany kąt nachylenia − nie mniejszy, niż 5 stopni (zalecany – od 10).
• Arkusze należy układać równolegle do linii nachylenia czołową stroną (z ochroną przed promieniowaniem UV) do góry.
• Materiał łatwo się tnie. Wszystkie ścięcia i końce arkuszy należy obrobić taśmą zamykającą bądź uszczelniaczem. W pierwszej kolejności tyczy się to poliwęglanu komorowego: w pory może dostać się woda i kurz, co prowadzi do utraty przezroczystości.
• Arkusze łączy się z sobą przy użyciu specjalnych profili i wchodzących w skład zestawu elementów mocujących – wkrętami samogwintującymi, wkrętami i śrubami.
• Otwory mocujące powinny być większe, niż wkręty. Pomiędzy trzpieniem a poliwęglanem pozostawia się odstęp dla rozszerzenia termicznego.
• Ważne: wszystkie metalowe elementy mocujące wyposażone są w gumowe podkładki. Metalowe części nie powinny stykać się z materiałem kryjącym. W celu ochrony przed promieni materiał pokrywa się specjalną folią, ponieważ bez pokrycia poliwęglan jest wrażliwy na ultrafiolet.

Montaż okratowania

Okratowanie pod poliwęglan w zależności od specyfiki projektu różni  się ze względu na konstrukcję dachu. W drewnianym domu podstawą szkieletu jest  system stropowy. Cechy przyszłego pokrycia należy uwzględniać juz przy montażu krokwi: standardowa szerokość arkusza wynosi 2,1 metra, аszew pomiędzy sąsiednimi arkuszami powinien przypadać na środek krokwi. Do krokwi montuje się profil dla arkuszy. Metalowe bądź z poliwęglanu, nierozbieralne bądź rozbieralne.

• Nierozbieralny poliwęglanowy profil mocuje się do krokwi wkrętami z kompensacyjną z gumową podkładką co  0,3 metra. Na niego kładzie się arkusze o takim samym skoku mocowania, od góry – profil mocujący.
• Profile rozbieralne montuje się w dwóch etapach. Dolną część mocuje się do krokwi, górną – nad arkuszami po ich ułożeniu.
• Różnice technologii budowy dachu dla domu i altany

Warianty budowy dachu

Dach jednospadowy    

To najprostszy sposób montażu. Należy przestrzegać połączenia arkuszy zgodnie z kierunkiem znajdujących się w nich kanałów. Powinny one być umieszczane ściśle z kierunkiem nachylenia. Nie tylko ze względu na swobodny spływ kondensatu, ale i z punktu widzenia maksymalnej zdolności nośnej.

Konstrukcje łukowe

Stosuje się jej w przypadku altan, zadaszeń i okapów. Z metalowych profili wykonuje się wcześniej łuki. Można zakupić gotowe już łukowe profile dla płyt kartonowo-gipsowych bądź wygiąć je samodzielnie: wykonać na bocznej ściance kilka nacięć o jednakowym skoku. Łuki mocuje się do górnej kierunkowej belki  konstrukcji i wzmacnia wzdłużnym sztywnym ożebrowaniem z prostych profili. Na szkielecie kładzie się arkusze.

Okrągłe i kopułowe sklepienia

Stosuje się je przy budowie szklarni, oranżerii i krytych basenów. Najlepiej stosować gotowe, wyposażone w boczne podpórki dźwigary. W tym przypadku poliwęglanowe pokrycie może być jednolite dla dachu i ścian. Przy montażu należy uwzględnić, iż poliwęglan posiada ograniczenia pod względem promienia zgięcia, przekraczać którego nie zaleca się.