Optymalna temperatura w szklarni z poliweglanu

Szklarnia zachowuje przetworzone ze światła słonecznego ciepło. Dzięki niej udaje się utrzymać stabilny, niezależny od otaczających warunków pogodowych mikroklimat, całorocznie uprawiać rośliny i zbierać plon. Ważne jest przy tym, by nie dopuszczać do przegrzewania, co wpływa na zwiększenie wrażliwość kultur na choroby i działanie szkodników, obniża urodzajność i jakość plonu. Przy bardzo wysokich (ponad 40 stopni) temperaturach rośliny więdną i giną (prażą się niczym w piekarniku). Dlatego ważne jest aby utrzymywać temperaturę w określonych granicach.

Ile powinna wynosić temperatura w szklarni za dnia i w nocy

Idealna temperatura, w której doskonale rozwijają się niemal wszystkie rodzaje roślin, mieści się w granicach 25-28°С. Jeśli jest zbyt niska to wzrost ulega przyhamowaniu, jeśli zaś zbyt wysoka, to mocno rozrasta się zielona masa, natomiast przyhamowuje rozwój zawiązek.

Uwaga! Dobrze byłoby, by temperatura nocą spadała o 5-10 stopni w porównaniu z dzienną.

Należy również wiedzieć, że wymagania różnych kultur względem uprawy różnią się. Dlatego też należy dobierać temperaturę w zależności od konkretnych roślin.

Wszystkie kultury dzielą się na 3 grupy:

• odporne na zimno: kapusta, burak, marchew, rzodkiewka, groch, cebula, czosnek, koper, szpinak;
• ciepłolubne: fasola, ogórki, kabaczki, pomidory, bakłażany, papryka;
• odporne na ciepło: arbuz, kukurydza.

W przypadku kultur odpornych na zimno pożądana temperatura powinna wynosić  20-25°С. Rośliny ciepłolubne najlepiej rosną przy 25-30°С. Pomimo miłości do ciepła, przy temperaturze powyżej 30 stopni kwiaty są słabo zapylane, аzawiązki spadają. Odporne na ciepło kultury preferują zakres temperatur od 30 do 35 stopni, ale są też w stanie znieść krótkotrwały 50-stopniowy upał. Dlatego też w jednej szklarni zaleca się uprawę roślin przynależących do jednej grupy. W przeciwnym razie nie uda się zapewnić odpowiednio komfortowej dla różnych kultur temperatury, аw efekcie uzyskać obfitego plonu. W przypadku różnych kultur lepiej nabyć szklarnię z zaślepioną wewnętrzną przegrodą bądź zastosować dwie oddzielne konstrukcje.

Sposoby regulacji temperatury w poliwęglanowej szklarni: automatyczny, przy pomocy domowej roboty urządzeń, przy pomocy nawilżaczy

Optymalny wariant dla stabilizacji temperatury – kontrola automatyczna. W tym celu należy nabyć termoregulator (sensoryczny, elektryczny bądź mechaniczny) lub samodzielnie wykonać powietrzne bądź wodne urządzenie do termoregulacji. Doświadczeni działkowicze stosują napęd termiczny – automatyczny otwieracz. W jego skład wchodzi tłok, który przy wzroście temperatury wysuwa się otwierając okienka wentylacyjne. Przy spadku temperatury tłok wsuwa się i okna się zamykają.

Można również korzystać z innych sposobów:

• Wietrzenie
• Wystarczy otworzyć okna i drzwi, by obniżyć panującą wewnątrz szklarni temperaturę. Najważniejsze, by nie zapominać o zamknięciu wszystkiego wieczorem przed nadejściem chłodnej nocy.
• Wentylatory

Profesjonalne poliwęglanowe szklarnie wyposażone są w system wentylacji. W przypadku jej braku, wywołać ciąg powietrza można przy pomocy wentylatorów. Aby zaoszczędzić na energii elektrycznej, warto nabyć urządzenia działające na energii słonecznej. Przy schładzaniu powietrza sprawdzą się domowe wentylatory, aczkolwiek bardzo ważne jest, by urządzenie posiadało wystarczającą moc, dzięki której  zapewni niezbędną roślinom cyrkulację powietrza. Obowiązkowo należy w prawidłowy sposób umieścić wentylator, by doskonale owiewał koronę. Dlatego też nie należy umieszczać go na podłodze. Najlepiej byłoby umieścić dwa wentylatory: jeden obok wejścia (w celu zbierania chłodnego zewnętrznego powietrza), аdrugi – obok wyjścia (w celu usuwania gorącego powietrza na zewnątrz). Każdy wentylator pełni podwójną funkcję. Nie tylko zapewnia ruch powietrza, ale i zapobiega rozprzestrzenianiu się szkodników i bodźców chorobotwórczych wewnątrz szklarni.

Zacienienie

Zapobiec gwałtownym skokom temperatur i ustabilizować mikroklimat w szklarni może zacienienie. Dobrze jest posługiwać się nim w czasie lata – od późnej wiosny do wczesnej jesieni. Najlepiej nabyć specjalną siatkę i zamontować ją wewnątrz konstrukcji. Dzięki temu będzie ona utrzymywać ciepło, nie blokując jednocześnie ruchu powietrza. Należy uwzględnić mocne zróżnicowanie gęstości siatek cieniujących – od 10 do 80%. Optymalny wariant dobiera się w zależności od uprawianych roślin. W przypadku arbuzów i ogórków preferowana jest siatka o gęstości 45%, która przepuszcza dużą ilość światła słonecznego, zaś w przypadku kapusty i roślin psiankowatych gęstość siatki powinna wynosić 60%. Ważne jest również umiejscowienie siatki. Jeśli zostaje ona naciągnięta z zewnątrz, wówczas optymalny wskaźnik zacienienia wynosi 70-80%, jeśli zaś od wewnątrz, to stopień zacienienia powinien być nieduży. Ścianki szklarni maluje się specjalną farbą. Zastąpić ja można podręcznymi materiałami – rozpuszczoną w wodzie gliną, wapnem bądź kredą. Niektórzy działkowicze sadzą obok niskich kultur rośliny wysokorosłe, tworzące naturalne zacienienie.

Nawilżacze

W celu utrzymania optymalnych warunków uprawy roślin, oprócz temperatury, należy także kontrolować wilgotność. Przy niskim poziomie wilgotności zwalnia fotosynteza, ulega osłabieniu odporność roślin do na choroby i działanie szkodników.

Uwaga! W szklarni wilgotność nie powinna spadać poniżej 50%.

Istnieje kilka sposobów kontroli tego wskaźnika:

• instalacja domowego nawilżacza;
• zwilżenie wodą twardych, znajdujących się wewnątrz szklarni powierzchni – należy codziennie kilkukrotnie polewać je wodą (nie rzadziej niż trzy razy);
• umieszczenie wiader bądź innych, wypełnionych wodą pojemników;
• montaż systemu nawadniania kropelkowego (powinien być przewidziany na nawadnianie odgórne), tworzącego efekt prysznica.

Optymalna temperatura gruntu – 15-25 stopni. Jeśli gleba zostaje schłodzona do 10°С, to uprawiane rośliny zaczynają odczuwać brak fosforu.

W celu utrzymania optymalnej temperatury gruntu stosuje się:

• ogrzewanie przy pomocy elektrycznego kabla grzejnego (najskuteczniejszy sposób), umiejscowionego w ziemi na głębokość 15 cm i podłączonego do termoregulatora;
• ogrzewanie gazowe bądź wodne;
• ogrzewanie nadmuchowe;
• ogrzewanie biologiczne – tworzenie ciepłej grządki: ułożenie nawozu, nakrycie go arkuszami papy i przysypanie 20-centymetrową warstwą ziemi.

Sposoby na szybkie zwiększenie bądź obniżenie temperatury w szklarni

Szybkiemu wzrostowi panującej w szklarni temperatury sprzyjają następujące sposoby:

• Komora pow. Tymczasowo rozmieszcza się dodatkowe foliowe okrycie, dzięki któremu temperatura wewnątrz pozostaje stabilna, niezależnie od pogodowych warunków otoczenia.
• Szklarnia wtórna. Nad roślinami umieszcza się dodatkowe nakrycie, rozmieszczając je na zbrojeniu, drutach bądź drewnianym szkielecie. W wyniku tego powstaje ograniczona przestrzeń powietrzna, która przez długi czas utrzymuje temperaturę na jednym poziomie i minimalizuje straty ciepła. Ważne, by w przypadku szklarni stosować perforowaną folię. Podczas ciepłej pogody nakrycie należy obowiązkowo unieść w celu przewietrzenia, аw upalne dni – zdjąć. W przeciwnym razie temperatura może wzrosnąć do wartości krytycznych.
• Ściółkowanie gleb. W przypadku ściółki wybiera się szczelne nakrycie w czarnym, przyciągającym ciepło kolorze. Można tu posłużyć się polietylenową folią bądź polipropylenową włókniną spunbond.
• Zwiększenie wilgotności powietrza. Sposób ten stosuje się jako środek nadzwyczajny, pomagający ochronić rośliny przed przymrozkami. W tym celu na noc umieszcza sie w szklarni wypełnione wodą pojemniki. W wyniku tego ściany pokrywa kondensat, pełniący funkcję warstwy izolacyjnej.

W celu szybkiego obniżenia temperatury:

• Zapewnia się swobodny dopływ powietrza przez lufciki i drzwi, co w dowolnym momencie pozwala na obniżenie temperatury o 8-10 stopni.
• Skrapia się poliwęglan roztworem kredy. Do jego przygotowania należy w wiadrze wody rozpuścić 2 kilogramy kredy, po czym dodać 300-400 mililitrów mleka. Stosowanie niegaszonego wapna i farb emulsyjnych jest niepożądane.
• Obficie podlewa się rośliny rankiem.
• Nad szklarnią umieszcza się białe osłony bądź maty trzcinowe.

W celu utrzymania optymalnej temperatury w pobliżu rożnych stron szklarni zaleca się montaż, pomalowanej na czarny (bądź chociażby ciemny) kolor beczki. W ciągu dnia pojemniki będą pochłaniać ciepło, аnocą – oddawać je, ogrzewając tym samym otaczającą przestrzeń.