Ogólne informacje o szklarniach poliwęglanowych

Historia szklarni

Pierwsze szklarnie zostały wymyślone przez starożytnych Rzymian. Wówczas budowano domki z miki i listew, stwarzano dla roślin idealny mikroklimat, utrzymując optymalną temperaturę i wilgotność. Pierwsze technologie szklarniowe zostały utracone wraz z upadkiem Cesarstwa Rzymskiego. Później Włosi zaczęli budować szklarnie. Podróżnicy przywozili rzadkie tropikalne okazy roślin z dalekich podróży. Dla tych roślin, co nie przeżyły w otwartym gruncie, musiano wymyśleć specjalne konstrukcje. Ale nie możemy powiedzieć, że jest to włoski wynalazek, dociekliwe umysły rodziły się na całym świecie i we wszystkich czasach. Najgorzej było w latach Inkwizycji. W Niemczech osoba, która zbudowała szklarnię, była poddana torturom za czary. Uważano, że tylko czarnoksiężnik mógł wyhodować tak piękne kwiaty!

Ale nauka zawsze triumfuje nad obskurantyzmem. W XVII wieku ogrzewane ogrody zimowe były zbudowane w całej Europie, a w XIX wieku technologie szklarniowe przestały być oznaką luksusu. Szkło mocno staniało co pozwoliło zamożniejszym chłopom na budowanie swoich szklarni. W drugiej połowie ubiegłego wieku wynaleziono polietylen, a wraz z nim w każdym ogrodzie pojawiły się szklarnie i cieplarnie. A kiedy został wynaleziony przezroczysty, ale sztywny poliwęglan, było to ostatecznym rozwiązaniem problemu szklarni. Konstrukcje z przestarzałych ram okiennych jeszcze gdzieniegdzie można zobaczyć, ale wyglądają jak pozostałości epoki przedpoliwęglanowej.

Zasady funkcjonowania szklarni

W przeciwieństwie do zwykłych cieplarni, szklarnie nazywane są konstrukcjami stacjonarnymi o wysokości do 2,5 metra z wejściem, systemem wentylacyjnym z rygli i otworami wentylacyjnymi, często występującymi z fundamentem. Mogą być dodatkowo wyposażone w systemy oświetlenia, ogrzewania i nawadniania, dodatkowe otwory wentylacyjne, ale nie jest to konieczne. Szkielet szklarni zbudowany jest z drewna lub rur, materiałem pokrywającym jest folia, szkło lub poliwęglan. Zarówno najprostsze szklarnie, jak i najbardziej złożone technicznie, funkcjonują na podstawie tych samych podstawowych zasad fizyki, czyli wymiany ciepła i promieniowania cieplnego. Szklarnia zachowuje promieniowanie słoneczne pochodzące z zewnątrz i przekształca w ciepło, które ogrzewa ją od wewnątrz. Ogrzane powietrze szklarni stopniowo ogrzewa glebę. Gleba gromadzi i zatrzymuje ciepło, a w nocy, gdy temperatura powietrza wewnątrz szklarni spada, zaczyna ciepło oddawać. Z tego powodu, nawet w nieogrzewanych szklarniach, przez całą dobę utrzymuje się stabilny poziom temperatury, korzystny dla roślin.

Szklarnie są potrzebne nie tylko do stworzenia mikroklimatu korzystnego dla roślin, ale kolejną ważną funkcją jest ochrona upraw ogrodniczych przed niekorzystnymi skutkami środowiska zewnętrznego. Szklarnie budowane są nawet w regionach o optymalnej temperaturze i wilgotności dla roślin w celu ochrony ich przed szkodliwym działaniem:

• wiatru, który przynosi nasiona chwastów i łamie sadzonki;
• ulewnego deszczu i gradu;
• owadów szkodników. Niektórzy z naszych użytkowników uprawiają cebulę w szklarni tylko ze względu na muszki cebulowe.

Jak prawidłowo ustawić szklarnię na działce

Szklarnie i cieplarnie mają być ustawione na terenie z nachyleniem, aby woda atmosferyczna była odprowadzana od konstrukcji. Powinno to być również miejsce:

• wystawione na działanie słońca, z dala od budynków, drzew i dużych krzewów, które mogą zasłaniać szklarnię;
• chronione przed wiatrem;
• nie w nizinie, gdzie na wiosnę jest chłodniej i bardziej uderza mróz;
• w strefie, gdzie poziom wód gruntowych jest półtora metra od powierzchni;
• nie w miejscach, gdzie gromadzi się woda.

Istnieją dwa sposoby umiejscowienia szklarni na działce:

• z zachodu na wschód;
• z południa na północ.

Z zachodu na wschód umiejscawiają szklarnie, gdzie planowana jest uprawa sadzonek. Z południa na północ (maksymalne odchylenie na zachód wynosi 15-20 stopni) umieszczają cieplarnie do uprawiania latem wczesnych warzyw. Dlaczego tak? W ten sposób rośliny otrzymują poranne i wieczorne słońce, a w ciągu dnia, kiedy słońce jest w zenicie, łatwiej będzie je zacienić.

Rodzaje szklarni według projektu ramowego

Istnieje kilka rodzajów klasyfikacji szklarni: są one podzielone w zależności od konstrukcji, przeznaczenia oraz materiału. Najpopularniejszą z nich jest klasyfikacja według konstrukcji szkieletu. Zgodnie z nią wszystkie szklarnie są podzielone na:

Jednospadowe

Takie szklarnie mają dach spadowy i prawie zawsze jedną nieprzezroczystą ścianę; szklarnie jednospadowe są przymocowane do domu lub oficyny po stronie południowej. Główna ściana przekazuje trochę ciepła z pomieszczenia do szklarni. Szklarnie jednospadowe są małe, kompaktowe, mogą być używane do uprawy sadzonek i do zimowego przechowywania kwiatów.

Dwuspadowe

Klasyka szklarni: śnieg nie pozostaje na dwuspadowych dachach o dużym nachyleniu. Struktury te są również nazywane „domkiem”. Mogą mieć różną długość, ale szerokość większa niż trzy metry jest rzadko wykonywana. Takie szklarnie są wygodne i łatwo jest pomieścić w nich cały ogród. Konstrukcja nadaje się nawet do najwyższych krzewów pomidorów i można je umieścić w pobliżu samych ścian. Co więcej: „domki” ułatwiają właściwą wentylację, nigdy nie będzie przeciągu na poziomie roślin, powietrze ogrzewa się i chłodzi równomiernie, a to ma pozytywny wpływ na uprawę. Modele te mogą być zaprojektowane ze zdejmowanym/demontowanym dachem, który można usunąć na zimę. Szklarnia dwuspadowa ma mocny szkielet, instalacja nie wymaga giętarki do rur, a sukces projektu nie zależy od elastyczności poliwęglanu komorowego (dla łukowej szklarni wszystko to jest ważne). Możliwe jest dostosowanie intensywności światła słonecznego, ponieważ przy budowie szklarni dwuspadowej brane są pod uwagę kąty padania światła. Wady tego projektu wynikają z zalet: dość skomplikowana instalacja, często niezbędny jest fundament: łukowe szklarnie są bardziej budżetowe.

TUNELE 

Są to najpopularniejsze szklarnie na działkach, chociaż nie są tak wygodne, piękne i przestronne jak dwuspadowe. Ze względu na cechy konstrukcyjne, niektóre rośliny nie mogą być sadzone w pobliżu ścian, niezbędne jest inne rozwiązanie. Również w takich szklarniach trudno jest zorganizować normalną wentylację, trzeba wcześniej wyciąć dodatkowe okna, a to nie zawsze jest łatwe. A poza tym ogólnie są dobre: są łatwe do montowania (wykonane z wysokiej jakości elastycznego materiału), nie potrzebują fundamentu, a ze względu na dużą objętość wewnętrzną zawsze mają dużo powietrza.

Kropla ogrodowa

Są to złożone konstrukcje o szerokości od 2,7 do 3,5 metra, ale wyglądają naprawdę fantastycznie i są ozdobą każdego ogrodu. Mają wiele innych zalet: zawsze jest maksymalne światło, wysokie rośliny można w dowolny sposób umiejscawiać, są bardzo wygodne, śnieg nie pozostaje na nich.