Poliwęglan komorowy – to wykonane z polimerowego materiału arkusze składające się z dwóch bądź trzech warstw, wzmocnione dodatkowymi, nadającymi konstrukcji twardości przegrodami. Można powiedzieć, iż posiada on komórkową strukturę, którą wyraźnie widać w przekroju poprzecznym. W niniejszym artykule opowiemy o tym jak powstaje poliwęglan, naświetlimy specyfikę składu i obszaru zastosowania.
GDZIE STOSUJE SIĘ POLIWĘGLANOWE ARKUSZE
Wyrób może posiadać różne cechy: wahania grubości arkusza (od 3 do 32 milimetrów); kształt arkusza; kolor (paleta zawiera piętnaście odcieni). Wszystko to pozwala na stosowanie materiału w różnych sferach:
- w wykończeniach;
- w budownictwie;
- w rolnictwie;
- w pracach upiększających miasto, itd.
Niniejsza technologia znajduje zastosowanie przy wykańczaniu łuków, budowie dachów, wiat, ogrodzeń, różnorodnych witryn, nowoczesnych balkonów i basenów. Do obszaru użytkowania zalicza się także obiekty miejskie, stadiony, dworce autobusowe itd.
SUROWIEC DO PRODUKCJI MATERIAŁU
W pierwszej kolejności jest to związek organiczny. W czystej postaci są to bezbarwne granulki, аich bazą jest amorficzny plastik inżynieryjny, strukturę którego tworzy kwas węglowy i dwuatomowy fenol. Złożony skład pozytywnie wpływa na właściwości poliwęglanu, takie jak:
- Skrajna wytrzymałość.
- Odporność na temperaturę od – 40 do +120 stopni Celsjusza.
- Giętkość.
- Stosunkowo niewielka masa.
- Dobre właściwości termoizolacyjne.
- Odporność na działanie ognia.
- Długotrwała odporność na zużycie, ponad 20 lat.
W razie potrzeby arkusz może zostać pokryty pochłaniaczem promieni UV, co pomaga dłużej zachować nienaganny stan wyrobu.
PROCES PRODUKCJI POLIWĘGLANU KOMOROWEGO
Istnieją dwie technologie produkcji: monolityczna i komórkowa. By uzyskać poliwęglan komorowy potrzebna jest linia do wytłaczania, na której granulki przechodzą kolejne etapy obróbki:
- Przygotowanie granulek. Zamawiane są one u producenta, paczkowane i poddawane przetopieniu. Na tym etapie określany jest przyszły kolor wyrobu, ponieważ do granulek może zostać dodany barwnik, aczkolwiek mogą one także pozostać bezbarwne.
- Bezpośrednie stopienie. W specjalistycznej komorze plastikowe granulki pod wpływem wysokiej temperatury przechodzą w stan ciekły. W tym stadium do istniejącej już konsystencji dodawane są komponenty, które udoskonalają parametry gotowego wyrobu. Końcowym punktem jest uzyskanie płynnego, jednorodnego materiału.
- Formowanie arkuszy. Dalej w procesie ekstruzji roztopiona substancja w stanie ciekłym kierowana jest do urządzenia nadającego niezbędną strukturę – monolityczną bądź komorową.
- Stygnięcie i podział. Po tym, jak materiał ostygnie, następuje odcięcie arkuszy o ustalonych wymiarach i ich pakowanie. Mimo, iż istnieją znormalizowane wymiary, jesteśmy w stanie odciąć arkusz wedle upodobań klienta.
